Netgedichten

netgedicht (nr. 19.309):

Haast niet

Snel
nog wat spullen
al het bederfelijke
weggegooid

Even douchen
neussnuitend proestend
heb ik angst
te verdrinken

Schone onderbroek
en sokken graaiend
mijn borstel
van het dressoir

Mee die cijnen
niet vergeten half zeven
het toilet
haal ik nog net

Een claxon roept
de tijd om
het gevoel
te verdringen

Staar ik nu wezenloos
door ramen
als voor eeuwig
naar de grijze schim

door mistige adem
mensenschietend

Gemonteerd
als beeldfragmenten
aan elkaar
glijden

Langs mijn ogen voorbij
het leven van de dag

10,9, 8, ze..ëen van tijd
zink ik langzaam
weg
onder water