inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 19.470):

Slaapschaduwen

In het sluimervertrek
creëert de droomstad golven
die mijn beleving versnipperen
tot vage contouren.

Het is de tong van oneindigheid
die de tijd likt uit mijn gedachten
terwijl ik mij naakt te luisteren leg
tegen het glas van mijn geweten

koel en dauwbewust van de parels
die zich spiegelen in het late licht.

Strak trek ik de huid over me heen
en duik onder in een zee van slaapschaduwen.

Schrijver: Edwin van Rossen, 27 februari 2008


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 354

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)