Satijn
Een melodie van liefdesakkoorden
Gefluisterd tussen het koel satijn
Weergaloos klinken jouw woorden
Mocht het altijd maar zo zijn
Doch glad was het satijn waarlangs zij gleden
Begeleidden die woorden vervaagden die pracht
Nu eenzaam verkrampt leef ik in verleden
Met slechts een herinnering aan die nacht
Geplaatst in de categorie: liefde