inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 20.223):

Stemmen

Ze wonen daar,
ja daar, die stemmen achter het behang
hun ogen spiedend door de kieren
zeker niet om je te plezieren
integendeel, ze maken je ontzettend bang

Ze loeren zo,
net nu jij hun fluisterstemmen niet meer hoort
ze hebben nochtans wel hun best gedaan
radeloos, toen keek jij mij zo zielig aan
ik troostte je en mijn leven dat ging voort

Ze doden je,
hun rode ogen gloeien op het canvas van de schilderijen
er kleeft bloed tussen de gele strepen op de muur
ze tergen je tot je gek wordt op de lange duur
je kan niet meer, laat de waanzin maar gedijen

Schrijver: Ivette Bens, 16 april 2008


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 929

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)