Netgedichten

netgedicht (nr. 178):

verdoofd

klaterende waterval
melodieën in mijn hoofd
ik klim uit het dal
nog een beetje verdoofd

ik straal nu als een ster
in de duistere nacht
ik kwam van ver
maar werd verwacht

warm word ik onthaald
met liefde ontvangen
ik was verdwaald
te groot was het verlangen

Schrijver: qpdo69, 13 november 2001

qpdo69

gmail.com

Geplaatst in de categorie: algemeen

verdoofd

3.6 met 173 stemmen

20.563

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Maan, 23 jaar geleden

Ik begrijp dit gedicht heel goed en het heeft niet met verliefdheid te maken, voor mij in ieder geval niet...

Frits, 24 jaar geleden

Nou als je iets schrijft en het uiteindelijk
zelf niet goed begrijpt, plaats je het maar
onder algemeen. Kortom geen gedicht maar
taalverzuring. Zijn ook van die woorden die
nergens op slaan net als je gedicht!

kees, 24 jaar geleden

Wat en verschrikkelijk onzinverhaal. Dat ik daar nog enigetijd aan besteed is bij de beesten af.

linda, 24 jaar geleden

dit is een heel tof gedicht en ik zou zoiets nooit zelf op papier kunnen krijgen

scholier, 24 jaar geleden

een beetje verliefd, of niet....

Heerlijk gevoel in Liefde te worden onvangen he?
En als het ware Liefde is..zul je nooit verdwalen!
Kus van Sophia

Geef je reactie op deze inzending: