inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 20.254):

Fluistergras

Duinen dansen in de wind
zeewierharen golven onder
een purperen hemel

en zij

zij zwijgt in al haar verlatenheid
als een verzwegen herinnering
in een verbleekte droom.

De nacht spookt
de zee kleurt donker
en weer wist het water haar sporen uit.

Een spiegelbeeld ebt weg
en breekt in zonnestralen

steeds weer spoelt zij in scherven aan.

Schrijver: Edwin van Rossen, 18 april 2008


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 390

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hanny
Datum:
18 april 2008
Email:
jthm.vanalphenquicknet.nl
Zo breekbaar, bijna fluisterend van toon. Heel mooi met prachtige laatste regel.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)