Het witte goud
Het blinkt,
het rouwt,
het slinkt, slikt, kauwt en klinkt.
Bedolven met sterk verlangen
liefdevol afgeschermd,
nee eerder bruut ondergedoken
bijna zinderend afgesneden
van de sprankelende zon.
Zit er mee in mijn maag,
maar het zoekt zijn weg
toch wel omhoog.
Bittergoud vervreemd,
pril geluk genoeg
ja resoluut weggestoken
het maagdelijk witte goed.
Verder kan het zo niet gaan.
Verlangen wordt gebundeld,
verrassenderwijs maakte het niet uit
wanneer het zich goudwarm ontsluit.
zonnet.nlGeplaatst in de categorie: voedsel
Het witte goud 3.0 met 7 stemmen 
493
493
Geef je reactie op deze inzending: