inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 21.219):

Blijven kloppen

De aarde draait.
Zoals een hart blijft kloppen.
Zoals een klok ritmisch blijft tikken.
Zoals ik van je blijf houden.
En het zal niet zomaar stoppen.

Maar zo klopt het niet altijd.
Soms is het niet te verhelpen.
Verdriet groeit.
En ontstaan scheuren.
Niet alles is te genezen.

Hartstilstand.
Lege batterijen.
Zomaar opeens,
Totaal onverwachts
Staat alles ineens stil.

Schrijver: Suzanne Peek, 28 juni 2008


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 257

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)