een dag als glas
het water, stil van wolken,
spiegelt mijn binnenste naar
buiten
alsof het weet heeft
van de vreemdeling en wat
geschreven kan worden
als je te dichtbij komt; het gezicht
gesloten, weggerukt uit de warmte
van een zomerochtend
omgekeerd door regen
alsof hemelsblauw geen eenzaamheid
kent, geen landingsplaats
van weemoed of treurnis
in woorden die knielen, onzeker
uit de mond
of uit het dagboek van meer
dan een lichaam
Zie ook: http://www.fixpoetry.com/index.php?id=2121&aid=2365
Schrijver: kerima ellouise, 4 augustus 2008
hotmail.comGeplaatst in de categorie: psychologie
een dag als glas 4.5 met 19 stemmen 
674
674
Geef je reactie op deze inzending:
wanneer het geschrevene aan de oppervlakte komt.
Mooi, mooi, mooi!!