Bestaansgrond

Mijn wereld begint te wijken
Zij komt los van mij
Ik kan haar niet bereiken
Ik kan er niet langer bij

Ik zie de afgrond gapen
Voor mij nu enkel duisternis
Nooit meer rustig slapen
Nu de wereld de mijne niet meer is

Enkel in mijzelf gekeerd
Zal ik de afgrond anders ontmoeten
Heb ik dan toch geleerd
De angst met open armen te begroeten

Omarm de leegte van het leven
Met heel je gebroken ziel
Voel door de angst het beven
Hoe het leven naar beneden viel

Zie ook: http://www.20six.nl/martinesfilosofie

Schrijver: Martine Berenpas, 21 augustus 2008

m.berenpasumail.leidenuniv.nl

angst onzekerheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 212