Netgedichten

netgedicht (nr. 22.057):

Gebogen gras.

Het gras buigt onder mijn voet,
een houding die slechts een tijdelijke is.

Zodra ik verder loop, richt het zich weer op,
sprietje voor sprietje.

Buigt het gras te laat,
ook afgesneden is het gedoemd
mijn voet te dragen.

Ik kom naar je toe, je armen zijn al gespreid.
Mij hoor je niet klagen.

Schrijver: Peterdw., 25 augustus 2008