Netgedichten

netgedicht (nr. 22.147):

wie niet weg is, is gezien

wolken vallen op daken
en langs de kant van de weg,
in plassen regen, kijk ik terug

naar dode bloemen en gezichten
achter ramen, die ik nog steeds
tel, van één tot tien

ze herkennen me niet
noch de droefheid die ik draag
achterwaarts

naar het zwarte huis
en de appelboom, mank
door het sterven van seizoenen

bij elf zoek ik mezelf en het kind
als een oneindigheid zonder
schaduw

maar vind de kleuren niet
enkel het jongleren van
gesloten jaren

ik ben weg, nooit gezien

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 8 september 2008

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 25 stemmen

848

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:: julius dreyfsandt zu schlamm
Datum:: 9 september 2008
Email:: julius.dreyfsandt.zu.schlammgmail.com; ontroerend tafereel

Naam:: windwhisper
Datum:: 9 september 2008; Aangrijpend, er welt een traan.

Naam:: Roland Hainje
Datum:: 9 september 2008
Email:: r.hainjegmail.com; Droef, maar sterk gedicht. Het blijft moeilijk, oproepen of ontkennen van wat geweest is.

Naam:: jan haak
Datum:: 8 september 2008
Email:: janhaakzonnet.nl; Prachtig, deze verstillende stap terug in de tijd

Naam:: Hanny
Datum:: 8 september 2008
Email:: jthm.vanalphenquicknet.nl; Dit tikt aan, van begin tot eind prachtpoëzie!

Naam:: hebus
Datum:: 8 september 2008
Email:: wietewuitenskynet.be; een gedicht vol grauwsluiers, maar met beelden die de woorden toch laten oplichten, zoals de wolken die op daken vallen. graag proef ik zulks.

Geef je reactie op deze inzending: