Anna Fedorova
louter je naam al en de plek waar je spelen zou
- den Enghel geheten - wekte ‘t vermoeden dat
ons een bewogen avond te wachten stond
vooral jouw jonge, ranke handen die dansend
over de toetsen vlogen en de oude Chopin met
sprankelende klanken adoreerden, laten zich
niet vlug vergeten
net als je Russische ziel die zich in onze harten
nestelde, als een onstuimige melodie
vol ongerepte poëzie
.
Geplaatst in de categorie: muziek