Haar vroeger naakt
Wanneer de houten deuren wijken
op de tocht (op avonden van harde wind
en hoorbaar sissend water), is zij het steeds
die bleek & rechtop in de kussens
de kamer binnen komt -
ze zegt geen woord,
maar speelt haar weemoed in gegiechel
om een alledaags verleden (haar vroeger naakt,
ooit glad & harig van verlangen),
en laat zich gaan vanuit het bed,
waarin ze jaren vechten moest met slangen
leeftocht & muziek.
Geplaatst in de categorie: ziekte