Deemster

Ik til je op
laat nagels hoeken
bijna roekeloos raken

venijn snijdt geen wonden
maar soms, heel soms
verrijkt het
zoals nu
wanneer lachende ogen
plooitjes ontdekken

toch scheur en verscheur ik
rond middernacht die dode uren
langzaam, héél langzaam
tot de allerlaatste snipper
al dwarrelend verdwijnt

strakke lijnen
willen nog even dwars gaan liggen
doch de glans van leven
plukt en pulkt ongezien
aan de naderende dag

ik kijk naar buiten
en geef de nacht
zijn duisternis
terug

Schrijver: metha, 29 januari 2009

methaoudshoornmsn.com

Deemster

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 124