Zwarte dag
Zij trekt een jas aan
vlerken verdwijnen in mouwen
en het laatste zwart
zoekt een uitweg
ogen als kralen
kijken ietwat scheel
naar de prachtig felle kleuren
en het zachte groen
dat wonderwel past
bij de kromme snavel
rauwe klauwen
laten grof grind knarsen
als links en rechts
ijskoud, haast onbewogen
de nieuwe gast begroeten
een dagvlinder
rust even uit
op een braamstruik
in volle bloei
Geplaatst in de categorie: emoties