Sneller, meer

Ik heb mijn jeugd reeds lang verlaten,
verleden kan mij niet meer raken,
de tijd, stil in het niets opgeheven,
een leven met lief en leed doorweven.

Veel idealen zijn gestorven,
niet altijd ‘t goede inzicht verworven,
en kwam er ook op mijn pad,
veel waar ik niet op te wachten zat.

Van dat alles heb ik wel geleerd,
‘t hoort bij het leven, soms bezeerd,
dit leren duurde een leven lang,
soms zelfs maakte het me bang.

Dan wist ik het even niet meer,
de wereld veranderde telkens weer,
het moest steeds sneller, steeds meer,
sneller, beter, meer en meer.

Nu denk ik, laat ze maar praten,
‘k heb de snelweg reeds lang verlaten,
maar misschien is dit wel ons lot,
als hebzucht met verstand en weten spot.

Schrijver: Jan A. Jansen, 26 februari 2009

j.jansen-t2dkpnplanet.nl

verstand

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.4 met 7 stemmen 167