inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 24.750):

kruip toch in me

soms schreeuwt
het kind in mij
hou me vast
kruip toch in me

als mijn kind weer
wordt weggetrokken
in de wereld
van pijn
verlies
en weg, ver weg
zo dichtbij

weg

kom lieve
nestel nog even in
haast verloren gedachten
maar gekerfd in de eeuwigheid
van thans, gister
en de onmogelijke vergetelheid


ik heb
je zo warm
overweldigend
toegedekt
in koude kerkers
van de dag hiervoor

gezongen
boven jouw glans
van verbleekte blosjes

zing zing
bonst de lach
die glimt
ja, even
en vaak
en
en.........zo wonderlijk
verwond ver weg


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/sweijnbergen

Schrijver: julius dreyfsandt, 6 maart 2009


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 479

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
elze
Datum:
25 april 2009
Email:
e_r_schollemahotmail.com
Een gevoelige snaar, ik dacht onraakbaar, maar jij schiet in de roos, schitterend.
Naam:
kerima.ellouise
Datum:
7 maart 2009
Email:
kerima.ellouisehotmail.com
ja, warm en overweldigend om in deze mooie woorden je lach te laten bonzen...in de buik...van het kind. Heel mooi en intens!
Naam:
windwhisper
Datum:
7 maart 2009
Email:
schorpioen49ziggo.nl
Adembenemend mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)