Te rusten
Ik leg je heel even neer 
als handen toch weer vastpakken
schud ik lijntjes tot een lach
wijsheid, soms glanzend,
soms mat, geeft gulle handen 
nog geen vingers om te wijzen
wanneer ik je omdraai
schicht het eerste daglicht
en scherpt het zicht
narcissen blijven gedijen
ongegrond
Geplaatst in de categorie: emoties

 Geef je reactie op deze inzending:
Geef je reactie op deze inzending: