Te rusten
Ik leg je heel even neer
als handen toch weer vastpakken
schud ik lijntjes tot een lach
wijsheid, soms glanzend,
soms mat, geeft gulle handen
nog geen vingers om te wijzen
wanneer ik je omdraai
schicht het eerste daglicht
en scherpt het zicht
narcissen blijven gedijen
ongegrond
Geplaatst in de categorie: emoties