nieuwe leer
onbeschreven bekijk jij
gevoelloos stuk geruit papier
de aanslag van mijn pen
of ik nog iets schrijven wil
de aarzeling is korter dan
de pijnscheut door mijn hart
bij het denken aan even terug
de woorden bleven stromen
het krast niet meer zo diep
het verhalen van het wedervaren
de sterkte is wat minder vandaag
zoals met dat lijf van mij dat
verraderlijk geheel van vel en been
de koestering voor functioneel
is even reëel als de kracht van hij
die zich als drenkeling verhouden moet
tot de leer die drijft - een beetje niets
Zie ook: http://www.vlinderman.be
Schrijver: Frans Vlinderman, 28 maart 2009
Geplaatst in de categorie: individu