inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 25.192):

Glijbaan

Ooit zijn we op een glijbaan neergezet,
een duw en hop, we konden glijden.
Eerst leek het leuk. Als wij de armen spreidden
dan hadden we slechts lol en dikke pret.

Die vaart, die snelheid waren je van het
en leken ons van saaiheid te bevrijden.
Het onbezorgde leven dat we leidden
hield met het glijden nog gelijke tred.

Maar dan – het is een ongeschreven wet –
kan ons geroetsj ons plots niet meer verblijden.
We krijgen met onszelf wat medelijden
en willen dat de klok wordt teruggezet.

We weten: er is niemand die ons redt,
we zijn gedoemd omlaag te blijven glijden.


Zie ook: http://www.zaaiteendracht.nl

Schrijver: hans manders, 29 maart 2009


Geplaatst in de categorie: tijd

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 461

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)