opa in het ziekenhuis.
'als het eenmaal is gebeurd ja dan'
'maar als het stroef gaat','
'je weet het niet'
'het zal toch wel goed gaan,
goed komen?' zei opa, 'maar je weet
nooit hoe het gaat en dan...'
hij kuchte even
zag ook wat bleek
hoe kan zo'n broze man nu
zo'n zware operatie ondergaan?
Ah, daar komt de chirurg en
legt uit wat de bedoeling is,
'mooi, dat klinkt goed,'zegt opa,
'geef me nog een knuffel,''ja, zo is het,'
we nemen afscheid van elkaar en
even later wordt hij door de gang
heen gereden, richting de o.k.,
met een zwier gaat hij de bocht om...
vanaf dan is het in gods hand, kunnen we,
al geloven we niet, alleen maar bidden,
en dat is het dan.
Geplaatst in de categorie: afscheid