inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 25.871):

Tot het vrije

matrijzen nevel
aan een rustig dagbegin
de wind ademt vocht
uit het heden

klieft de zelfzuchtige lucht
pijlsnel voorbij
naar het volmondige licht
in die oeroude zon

ontkiemt het omrankte
vanzelfsprekend
zacht uit hun cocon
tot het vrije

opnieuw geboren
door de parabels van zonlicht
der bloeiende schepping
vol verwondering en bewondering
lief ik de natuur


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/quicksilver_dicky/

Schrijver: Quicksilver, 28 april 2009


Geplaatst in de categorie: natuur

3.5 met 6 stemmen aantal keer bekeken 307

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

windwhisper, 16 jaar geleden
heel mooi geschreven
Manuel Van den Fonteyne, 16 jaar geleden
Mooi is dit. Prachtige metaforen!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)