de kleine god

het roze van geurige bloesems, na de regen,
proeft als een mooie, onbekende eeuwigheid,
waar paradijs en sterrenhemel samensmelten,
ja, waar de kleine god plots een held wordt,

de kleine god woont in stille woorden,
zijn mantel blauw, zijn stem van zilver,
de snaren van zijn tong, zacht en zuiver
voor wie echt luisteren, fluisteren wil,

hij spant zijn harp van helder kristal,
zijn soepele vingers tokkelen de stilte,
en de stilte ontwaakt,in het blauw gewaad
van een onschuldige, bedauwde morgen,

de kleine god blijft niet wachten
tot de zon opkomt, die felle stralen,
dat licht te groot, te machtig, nee,
de kleine god duikt diep weg,
in rulle, zachte, donkerblauwe aarde,
zoet, geurig, veilig en vruchtbaar

... Dit gedicht is inmiddels, door drie jonge, Nederlandse studenten, studerend in the USA, uitgebeeld in American Sign Language. Zie de bijgevoegde link. Vind ik eervol en heel bijzonder! ...

de kleine god

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 14 stemmen 417