inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 26.332):

Een mistige dag

Een mistige dag in mijn hoofd,
ik kan niet denken, totaal verdoofd
staar ik wezenloos voor mij uit:
een diepe zucht ontsnapt mijn mond,

ongedurig kijk ik wat rond,
dwarrel gedachteloos door de lucht,
in beweging kom ik niet: overmand
door een onpeilbaar verdriet, om een

geliefde, die het leven liet, waar het ooit
vandaan is gekomen; het leven zelf
bestaat louter uit onhaalbare dromen,
die men door de levensmist niet ziet.

Schrijver: Benjamin, 27 mei 2009


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 386

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

jan haak, 16 jaar geleden
Mooi teer gedicht !
kerima ellouise, 16 jaar geleden
als een geliefde het leven laat, sterven dromen aan de haalbaarheid...een aangeraakt mooi schrijven.
windwhisper, 16 jaar geleden
uiterst gevoelig schrijven

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)