Desiderium

Wij leven ieder ons eenzaam leven, in gedachten samen maar toch steeds weer alleen
terwijl de dagen zich rijgen als trieste kralen aan een breekbaar koord
tikt de trage zandloper van de tijd: langzaam, stil en bijna sereen

als Eros vleugels ons steeds harder raken, wachten wij onverstoord
op de warme dagen van de zomer, de koude winter dreef ons telkens weer uiteen
wanneer wordt onze stille wens verhoord, zijn we bij die ene, die ons toebehoort?

Olympia
afbeelding: John William Waterhouse: the chrystal ball 1902

verlangen wens begeerte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 10 stemmen 312