inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 26.292):

foto

lach je mooie lach want jij bent de mooiste,
lieve schat, en zo niet dan mankeer ik wat
aan mijn ogen of hou je me voor de gek,

-soms geloof ik zelf niet meer wat ik denk,
hoor, zie, voel, ervaar...-

de vissen springen achter je op uit de fontein
als twee handen uit het water, dan, nog
ben ik net op tijd om ze te fotograferen,

en jij loopt warm door het beeld heen,
met stijlvolle tred over het zand, schoenen

in je hand, de wind in je haar en je lacht
met twee zonnen in je ogen, ik laat je stil

staan en in mijn geheugen glijden, voor eeuwig
stilstaan in dit beeld, terwijl iets verderop

een paard steigert, een standbeeld dat echt
eeuwig blijft staan, een standbeeld dat

niet kan weigeren.-

Schrijver: c. paris, 31 mei 2009


Geplaatst in de categorie: fotografie

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 862

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)