Droomvlinder
Op het moment dat ze los komt, stokt de sapstroom, met een laatste stuip pompt haar lijfje het sap nog eenmaal rond.
Net lang genoeg om het leven hoop te geven en in de vlucht naar beneden begint de droom.
Op tere vlindervleugels van satijn zweeft ze over de wereld, nog eenmaal overziet ze het allemaal.
Dan raakt ze de dorre grond en met een lichte trilling nestelt ze zich tussen de anderen.
En zo is het goed.
Zie ook: http://gewooneendaginhetlevenvan.blogspot.com
Schrijver: Bostok, 26 juni 2009
Geplaatst in de categorie: afscheid
mijn gedicht beschrijft het proces van wat ik denk daar er gebeurt als je je laatste adem uitblaast....