inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 27.563):

haar witte dood

Nooit zou hij het zeggen
aan zijn leuke ruwe maten -
dat bij elke streek van zijn
ingedoopte witte kwast,

dat bij elke kier die hij
bedekken zou, nee hard
en grondig gronden moest,
hij ineenkromp onder eigen

handen die naast het witten
leed verspreidden zonder dat
hij ’t koos. Hard zijn eist een
hoge tol die hij moest betalen

om maar niet te zwichten
Geen keus dan lijden bij elke
spin die hem de aanblik bood -
stervend in haar witte dood


Zie ook: http://www.gedichten.nl/Knottnerus

Schrijver: George Knottnerus, 11 augustus 2009


Geplaatst in de categorie: werk

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 2.112

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Hanny, 16 jaar geleden
Hoe grondig heb je hier je gevoelens geschilderd.
Prachtig werk!
marcus neuborg, 16 jaar geleden
Vol van dit
super
windwhisper, 16 jaar geleden
Zo intens mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)