inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 27.562):

Ze vangt de fluister van de wind

ze moet nog zoveel doen
maar wandelt heerlijk
op haar gemakje
over de Moerweg in Den Haag
in haar klinkt de melodie
van de stad achter de duinen

ze heeft zelf de mazzel
om in Moerwijk te wonen
ook in de Schilderswijk
stond eens haar huis
haar beide jongens
voetbalden bij Vredenburg
maar waren fan van Ado

in de duinen liggen ook veel
van haar voetstappen
kroeluurtjes ongezien
in het mulle zand
onbespied en erg bemind
rode blossen op licht gebruinde wangen
geliefden, in hun hart nog immer kund

schelpen zoeken
langs het strand
de branding van de hartstocht
in de ogen
mijmeringen over groter en ouder groeien
los van elkaar
omdat het leven anders liep
zij alleen met drie kinders aan haar hand

ze moet nog zoveel doen
maar loopt over de Moerweg
met in gedachten
bloemen in haar haar
het flowerpower meisje van weleer
nu een vrouw, moeder en oma
met een warme glimlach
in haar ogen
ze vangt de fluister van de wind
met hart en vingertoppen

Schrijver: windwhisper, 11 augustus 2009


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 370

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

jan haak, 16 jaar geleden
Mooi omzien naar deze Haagse kinderen van weleer...
Ria, 16 jaar geleden
Prachtig geschreven Cobie
Verhavert Martine, 16 jaar geleden
en ze geniet het leven
prachtig cobie
kerima ellouise, 16 jaar geleden
als het kroelen tegen schelpen wrijft, klinkt liefde als een huidfluistering; echo's geleden...
George, 16 jaar geleden
Je ruikt de zeewind achter het duin. Wie zou zij zijn - die vrouw?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)