Vree
Sterk was ze en iedere dag vierde
zij ons leven of misschien wel
onbewust haar even geleende tijd
wanhoop en verdriet werden verborgen
achter vorige eeuw rimpels en haar lach
verloren in iets wat een vakantie leek
raakte al jaren haar ogen niet meer
ze kon letters laten dansen
net buiten de lijnen van moeten
geluid zomaar laten schateren
en juist nu zie ik die lach
wanneer ik het leven vier
Geplaatst in de categorie: emoties