Netgedichten

netgedicht (nr. 28.636):

Bloedbaan

Aanschouw het geluid van stilte
en de geur van zwaartekracht, als
druppel leven uiteenspat op een
espenblad als ragfijne nerven mist,
de scherven worden opgedragen
als bloedbaan in een bladerdak,
waarlangs geen water is vermorst,
in toegewezen grond, waar de
moederkorst hem wacht, brak in
tot de natuurlijke schoot, de
toegang tot de kringloop van het
leven en een voorbestemde dood,waar
alles in elkaar overgaat, in het prisma
van licht, wordt de regenboog gebaard.