inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 28.693):

Zinvol?

bleek maanlicht schijnt
op blanke duinen
dunne strepen wit schuim
sieren woelige golven

de zee deint onvermoeibaar
dat grote grijze wezen
lijkt uit zichzelf
steeds opnieuw geboren

ik sta daar met koele voeten
als iel en breekbaar wezen
maar te staren naar dat grijs
dat eindeloos lijkt te reiken

naar het zwarte van de nacht
vol onbereikbare sterren
is het zinvol te blijven dromen
van de dansende schimmen in mijn hoofd

te blijven zoeken
naar de onvindbare woorden
het lijkt zo nutteloos
de vele geheimen te willen kennen

Schrijver: Nadine, 27 oktober 2009


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 257

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)