inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 28.827):

batterijen incluis

buitensporig
de verte in kijken
alsof het niets is

hoe ik correcties
ontvang
op zelfontplooiende wijze

als een bezwering
van het perfecte organisme

buitensporig
hoe de weg versmalt
wanneer je je land achter je laat

hoe de fantasie
verschaalt
in de weerspiegeling
van de werkelijkheid

hoe makkelijk
de eenvoud uit zichzelf rolt
en ik daar niet van kan leven
mijn ruggengraat ligt zowiezo
op de achterkant en ook daar
hinkel ik achter als op een ladder

alsof ik geprogrammeerd ben
met een toegevoegd anker
verzwaard met een handbreedte
en of ik alsnog zou crashen

Schrijver: Manuel Van den Fonteyne, 5 november 2009


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 336

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
5 november 2009
Email:
kerima.ellouisegmail.com
Gelezen en herlezen, mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)