Puch
ach, oude Haagse nozem op je Puch
een helm verhult je wilde grijze haren
je vrienden kwamen langzaam tot bedaren
het is alsof de tijd jou oversloeg
nog dikwijls stop je bij die oude kroeg
en denkt terug aan glorierijke jaren
er klonk muziek van losgebroken snaren
je was er altijd zat, maar nooit genoeg
je staat daar maar, verzonken in getuur
de verveloze deur laat niet meer hopen
verval is met de dagen meegekropen
er hangt, vergeefs, een bord: te koop, te huur
dan scheur je weg, de gashendel gaat open
verstijfde handen aan een rijzig stuur
Zie ook: http://daandeligt.blogse.nl
Schrijver: Daan de Ligt, 16 november 2009
Geplaatst in de categorie: tijd