inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 29.112):

Lieven.....leven

in een zachte fluister
voegde de wind
ze samen
haar lach en haar traan
streelde troostend
langs natte wangen
kuste kersenrode lippen
lokte haren
wapperend warrig

even sloot ze haar ogen
wimperlang
vertelde zichzelf
nooit meer iemand
zo dichtbij te laten komen
dat liefde pijn kan doen
maar haar hart
spreekt nu al
een andere taal

omdat echt leven
lieven is

Schrijver: windwhisper, 20 november 2009


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 241

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
21 november 2009
Email:
kerima.ellouisegmail.com
'Nooit meer' kan soms zo kort zijn als het hart opnieuw met verlangend sterke stem fluistert. Mooi dit lieven en leven.
Naam:
Peterdw.
Datum:
20 november 2009
Email:
peterdw-hotmail.com
Ja, zo gaat dat immers. Mooi gedicht.
Krachten waar je niet tegen vechten kunt in zachte woorden verpakt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)