spoken
wat maakt mij zo bang vanavond,
het is de aankomende nacht,
de stilte die wacht, de terreur
van zich opdringende gedachten.
hoe licht ik 't ook is in m'n kamer,
om t donker te bestrijden buiten,
hoe hard ik ook de muziek zet,
de stilte blijft. Ik zet de deur naar
de gang toe open, kijk in het trap-
portaal. Geesten vechten beneden,
wachten nog maar willen boven
komen en me ombrengen. De
maan schijnt geel buiten, bege-
leid door een wolf die lacht en
z'n valse witte tanden ontbloot.
Ik spring in een boek en blijf
in het verhaal. Duik er in onder.
menselijkheid in t boek kalmeert
me enigszins. Is wat ik zoek.
(tot 't stopt en ik weg val).-
Geplaatst in de categorie: overig