Netgedichten

netgedicht (nr. 29.383):

heildronk

Vroeger ging alles van waarde
mijn mond rond, zomerse weiden
het lange tenen van de wilgen, het
stil zwijgende van plassen in de voren
mijn geboortegrond rees en alles zoog

verzengend, de hitte die het dampen
uit de koeien sloeg, blakende vlaaien
mijn handen fonkelende verbeelding
witte haren, Ernest Claes in de vingers

toen nog, het huis een vesting in de rug
mijn bergkasteel en alles was afgerond
tot op het punt van veel is niet genoeg
het water uit de kraan dronk ik met liters
rivier van geestdrift zonder eind of begin