Zo weer vergeten
ze duiken weer overal op
de steden en hun neongedachten
de vele lichtjes
verduisteren de waarheid
valse pracht in felle kleuren
luide muziek verbergt verdoken stilte
slechts even duurt de erkenning
van de prachtige geschenken
ook mijn vluchtige taal
is zo weer vergeten
het papier ritselt al in de vuilnisbak
Geplaatst in de categorie: maatschappij