Niet Spaans

Heerschap, illuster,
duister ook en
met regelmaat aan
publieke zaak gebonden,
staart wat meewarig
over graspollen
die in de wind
buigen.

Gras zowel
grijs als groen
en door een lichte zucht
van zwoelheid
aan het Spaanse temperament ontsnapt.

Zij legt een schotel op zijn glas
en hij, Hollands als hij is,
merkt op dat het,
zo met dat schoteltje op dat glas,
moeilijk drinken is.

Zij vangt aan: Ta
Hij past.

Biografie van deze schrijver

tapas spaans gras

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 363