Het is dat ...
de winter huivert in haar eigen woonst
ijskoud laat zij de winden huilen
het zout bijt in mijn gekloofde lippen
de last wordt zwaarder
dan mijn arm dragen kan
mijn talent weegt veel te licht
maar ik wil nog lang niet zwichten
ik blijf mijn woorden schikken
want zij zijn wat steeds blijft
in voor en tegenspoed
ze golven steeds weer naar me toe
op het ritme van de zee
het is dat ...
of lanterfanten
met mijn ziel op sleeptouw
hotmail.comGeplaatst in de categorie: emoties
het 3.0 met 4 stemmen 
135
135
Geef je reactie op deze inzending: