Gepolijst profiel
Nu op deze verloren dag
in weer een ander jaar,
vloedlicht zwaait over
het ontvroren land, het
is niet waar dat zij daar
in ruste ligt en dat zij de
tocht is aangegaan in een
omfloerst gebaar, het is
toch waar, dat wij haar
profiel polijsten in ruwe
steen, beschrijving van
haar taal tegen beter weten
in. Ik smeek haar de stilte
toe, ijdel gewin, vlijt van
onzin, in het besef, dat zij
alleen het vermoeide hoofd
heeft neergevlijd en haar
profetie uitbreidt in mijn tijd.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 20 januari 2010
Geplaatst in de categorie: afscheid
ook die foto...