verre reis
Het is vreemd jou
zo ver weg te weten
te weten dat de adem
die wij ademen
dezelfde is.
Om het stilzijn
te omzeilen schrijf
ik er om leen
nacht
krijgt een ander zicht
en de dag legt zich
in de armen
van talrijke schrijfkronkels
gedachten
reflekteren gesprekken
met het geheugen
dat liefde leven is
toch is er troost
want
jij bent onderweg.
Theo Wuestenbergs
Geplaatst in de categorie: emoties