Rozenbottels
Vuurboetsduin ontzie mij niet
wanneer ik hier uw ziel geniet
met ogen van een kind
dat droomt van overzeese buren
van lantaarntjes op zee
in wat het Vlie hier achter liet
in kokkels van verdronken land
die dreven op een zeemanslied
waar ik als kind U nader riep
met moeder, zusje, vader liep
over dit land van Stortemelk
waar ik stil stond vele uren
waar ik droomde van het Posthuys
rozenbottels zou versturen
... Ode aan Vlieland ...
Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com
Schrijver: jan haak, 4 februari 2010
Geplaatst in de categorie: woonoord