poëzie en zingen
de melodie van mijn gedicht
groeit in de adem die ik voelbaar leg
tussen het spreken en de aarzeling
het voelen en weer doven
wanneer ik vrij ben voor
het zingen van de tekst
mogen de golven van de woorden
terugslaan op een stroeve kust
ook mijn verlangen naar de wind
die beukend op komt steken
en even later strelend zacht
de lentegeuren overbrengen kan
laat een gedicht dan zingen
soms schraal wellicht van kleur
bij het koud gemis, maar niettemin
met steeds weer andere toon
Geplaatst in de categorie: muziek