inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 30.872):

Verbloeming

Tuin bloemt in het hoofd,
verlangen schiet uit moedergrond,
vlinder streeft met gemak, een
schaduwrijke winter overleefd,
geen hinder van gestreden strijd,
beken zoeken bedenktijd,
slagaders van uitgeslepen vlijt
om erosie te verschragen in het
losse zand en tegenlicht van
nooit gestelde vragen, de weg
haar bestemming kiest,
ontluistert,gekluisterd aan de
leegte, wat zich in tegenstelling
verliest, wordt het scherp van
schede zacht en scherven bot,
snede zonder bitterheid, als
geleide naar een laatste
rustpunt van eindigheid en de
mysteries van de achterzijde
van de maan en stille zon,
de goedgelovige metgezellen
en schikt het lot zich naar de
archieven van het hart.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 22 februari 2010


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 313

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Fanny
Datum:
24 februari 2010
Email:
miss_650hotmail.com
Er blijven altijd onbeantwoorde vragen, dat maakt het leven ook wel boeiend. Heel mooi verpakt in een gedicht.
Naam:
jan haak
Datum:
23 februari 2010
Email:
janhaakzonnet.nl
Mooi gedicht met twee laatste boeiende regels.
Naam:
Chris
Datum:
23 februari 2010
Sterk filolosofisch gedicht, met genoegen gelezen.
Naam:
Inge
Datum:
22 februari 2010
Email:
geduldpleskhome.nl
Goh, wat een geweldig gedicht. Als ik het begrijp bestaat de wereld al maar uit tegenstellingen met een menselijk tekje. Je heb het prachtig opgeschreven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)