Verbloeming
Tuin bloemt in het hoofd,
verlangen schiet uit moedergrond,
vlinder streeft met gemak, een
schaduwrijke winter overleefd,
geen hinder van gestreden strijd,
beken zoeken bedenktijd,
slagaders van uitgeslepen vlijt
om erosie te verschragen in het
losse zand en tegenlicht van
nooit gestelde vragen, de weg
haar bestemming kiest,
ontluistert,gekluisterd aan de
leegte, wat zich in tegenstelling
verliest, wordt het scherp van
schede zacht en scherven bot,
snede zonder bitterheid, als
geleide naar een laatste
rustpunt van eindigheid en de
mysteries van de achterzijde
van de maan en stille zon,
de goedgelovige metgezellen
en schikt het lot zich naar de
archieven van het hart.
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 22 februari 2010
Geplaatst in de categorie: filosofie