inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 31.252):

Avondlied/fado

Als de klanken
van de contrabas
kleurt de hemel
laag in duisterpaars,
omringde wolken
donkergoud van toon
houden de ondergaande
zon gevangen, die
fel natrilt , een ijle
vioolstreek.
Op halve maat
verdwijnt het licht
achter de horizon,
en brengt verlangen
om gedachteloos
te zweven naar
de nacht.

Schrijver: lijda, 6 maart 2010


Geplaatst in de categorie: muziek

3.8 met 8 stemmen aantal keer bekeken 503

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

jan haak, 15 jaar geleden
Donkere warmte van de contrabas als opmaat voor de nacht. Mooi beeld.
Hilly Nicolay, 15 jaar geleden
Een prachtig avondlied
Henk Knibbeler, 15 jaar geleden
alsof ik Cristina Branco je gedicht in zie stappen en daarna ten gehore brengt in een veld met klaprozen, mooi!
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Prachtig, ik hoor de contrabas en zie het stof dwarrelen in het licht!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)