Netgedichten

netgedicht (nr. 31.456):

de blik van het huis

spreek met mij
in deze defecte dimensie, ik ben nog niet
heengegaan

geef me poëzie
die dromen bouwt, volle manen, vredig
in slaap

veilig

wanneer de torenklok
zijn wijzers terugdraagt naar het kind
in het ongelijke lijfje, abrupt wakker

met vingertoppen
die de ruwe huid herhalen, als tekens van toen
en hetzelfde gebed

geloof in mij

ik heb de wind
onder donkere daken
verborgen

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 22 maart 2010

miemake

hotmail.com

Geplaatst in de categorie: psychologie

de blik van het huis

3.0 met 18 stemmen

287

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: jan haak
Datum:: 23 maart 2010
Email:: janhaakzonnet.nl; Mooie ontluikende poëzie, Kerima !

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 23 maart 2010
Email:: mamamoloxs4all.nl; Heel mooi Kerima, er broeit iets onderhuids, zoals ik het lees dan!

Naam:: elze
Datum:: 22 maart 2010
Email:: lia_elzehotmail.com; Geweldig gedicht, er gloort hoop langszij de dood wanneer de korenwolven rijmen op het gehuil van de wind

Geef je reactie op deze inzending: