inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 31.588):

Refrein

Speeksel met chocola. Zijn mond bewoog.
Ik luisterde, veegde zijn kin zacht droog.
Tussen zijn lippen pruttelde een refrein.
Het flakkerde. Gesmak. Vlammen van pijn.
Een woord van troost kreeg ik niet uit mijn keel.
“Ik weet zo weinig en ik wist zo veel!”
Woorden, namen, adressen, telefoon-
nummers. Verbindingen. En ik, zijn zoon,
arm om zijn schouder, deelde zijn verval.
Liedloos refrein. Klacht zonder hoorngeschal.

Schrijver: Lykele Zwanenburg, 24 maart 2010


Geplaatst in de categorie: ziekte

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 496

Er is 1 reactie op deze inzending:

Joke Bot, 15 jaar geleden
Bijzonder verwoord!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)