inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 31.695):

DOODSANGSTEN.....

Vroeger toen ik jong was
Was de dood ver verwijderd
Nu en na
Meer dan een halve eeuw
Verschijnen beelden
Van de vele
gevallen geliefden
-Zij die mij vormden
Troostten inspireerden
Onvoorwaardelijk liefhadden
Om mij
Het kind
-Nu ouder
Word ik bang
Twijfel aan mijn goedheid
Aan een Hogere macht
Ik wens niet te geloven
In een Hogere
Die zijn eigen schepselen
Straft
-Ik hoop
Een Liefhebbende Hogere Macht
Zo hoog
Dat woorden straf
En straffen
In zijn grootheid
Ondenkbaar zijn
-Angstig voor eeuwig Vuren
Hoop ik.

Schrijver: Roland hainje, 29 maart 2010


Geplaatst in de categorie: emoties

4.4 met 10 stemmen aantal keer bekeken 477

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Hanny, 15 jaar geleden
Sterk opgebouwd gedicht, de doodsangst voelbaar neeergezet.
kerima ellouise, 15 jaar geleden
Ik geloof in jouw gedicht. Heel graag gelezen.
Martien Montanus, 15 jaar geleden
Wie twijfelt er niet, verantwoord leven t.o.v. je medemens is denk ik het belangrijkste, mooi neergezet.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)